Veel hondeneigenaren zouden er waarschijnlijk meteen voor tekenen om hun geliefde huisdier langer aan hun zijde te hebben. Een experimenteel medicijn heeft die mogelijkheid een stap dichterbij gebracht. Maar er klinkt ook kritiek: “Misschien is het verdriet om het verlies uiteindelijk wel groter als je je hond zo lang mogelijk bij je houdt.”
Het gaat allemaal om het medicijn LOY-001. Een Amerikaanse startup heeft toestemming gekregen om het verder te gaan testen. Volgens de Amerikaanse voedsel- en medicijnwaakhond FDA heeft het medicijn mogelijk een ‘gunstig effect’ op een langere levensduur voor grotere honden. Bij een positief resultaat mag een eerste versie van het middel vanaf 2026 op de markt worden gebracht, melden Amerikaanse media.
Wat is dit middel en hoe werkt het?
LOY-001 richt zich op het verouderingsproces bij honden. Dat zit zo: elk dier (en ieder mens) heeft cellen. De meeste cellen kunnen zich ongeveer 60 à 70 keer delen. Hierna gaat de cel in volledige rust. Hoe ouder je bent, hoe meer ‘uitgedoofde’ cellen je hebt.
“Het nieuwe medicijn remt de werking van het hormoon IGF-1”, vertelt Mathias Devreese, professor dierenfarmacologie aan de Universiteit Gent. “Dat hormoon zorgt er mede voor dat cellen zich delen. Hoe groter de hond, hoe meer van het hormoon IGF-1 in het dier voorkomt. Door het hormoon te remmen en daarmee dus ook de celdeling, vertraagt ook het verouderingsproces. Voor de duidelijkheid: dit medicijn is enkel werkzaam op het vertragen van celdeling en ouderdom, het maakt je hond dus niet gezonder.”
LOY-001 zou enkel werkzaam zijn voor grote honden, omdat de stofwisseling van kleine honden anders werkt. “Kleine rassen hebben minder van het hormoon IGF-1, waardoor ze kleiner blijven en langer blijven leven. En een goede dosering is van levensbelang, omdat spieren het hormoon ook nodig hebben. Dus volledig stilleggen kan zomaar niet.”
De eerste stappen voor het nieuwe medicijn zijn in de VS dus gezet, maar in Europa is het nog niet zover. Hier hebben we te maken met het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) en het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG). Deze twee organisaties beoordelen en evalueren alle medicijnen op goedkeuring op de markt.
“Meestal is een goedkeuring van de FDA een mooi startpunt voor goedkeuring bij het EMA, maar dat proces zal ook weer jaren in beslag nemen. Er zit nog steeds wel een verschil tussen Amerika en Europa”, zegt Devreese. “In de VS worden hormonale producten eerder toegelaten dan binnen de EU. Er kunnen risico’s aan verbonden zijn om te sleutelen aan het DNA of cellen van mens en dier.”
Dierethiek
Ook Franck Meijboom, hoogleraar ethiek diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht, plaatst kanttekeningen bij deze ontwikkeling. “In Nederland valt te merken dat we onze huisdieren steeds meer als een volwaardig gezinslid gaan zien dat hoogwaardige zorg verdient. Die vermenselijking heeft ook risico’s: voor wie verlengen we het leven van een gezelschapsdier eigenlijk?”
“Sleutelen aan mens en dier levert in de VS al snel de reactie ‘waarom niet’ op”, zegt Meijboom. “In Europa vragen we ons eerder af ‘waarom wel?’ Ik denk dat het belangrijk is om uit te gaan van de gezondheid en het welzijn van het dier. De dood hoort erbij. Misschien is het verdriet om het verlies van je hond uiteindelijk wel groter als je die zo lang mogelijk bij je hebt.”
Of ook het leven van mensen op termijn verlengd zou kunnen worden met deze ontwikkeling, valt nog niet te zeggen. Daarvoor moet er eerst nog veel meer onderzoek worden gedaan naar de stofwisseling en hormoonhuishouding van de mens. De ceo van de Amerikaanse startup achter het medicijn LOY-001 ziet het wel zitten. “Honden worden in dezen beschouwd als model voor menselijke veroudering. Zij ontwikkelen door de jaren heen ook leeftijdgerelateerde ziektes. Als we dit voor honden kunnen doen, zullen ook mensen het willen.”
Bron: RTL Nieuws
